Warburg badał metabolizm guzów nowotworowych oraz oddychanie komórkowe i odkrył, że komórki nowotworowe utrzymują się i rozwijają w niższym pH, już przy pH=6, jest to spowodowane produkcją kwasu mlekowego i podniesionego poziomu CO2.
Warburg wierzył, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy pH a tlenem. Wyższe pH, czyli odczyn zasadowy, oznacza większe stężenie cząsteczek tlenu, podczas gdy niższe pH – odczyn kwaśny, oznacza niższe stężenie tlenu … sam tlen jest potrzebny do utrzymania i funkcjonowania zdrowych komórek.
Za to ważne odkrycie, w 1931 roku otrzymał Nagrodę Nobla z dziedziny medycyny. Dr Warburg był dyrektorem Instytutu Cesarza Wilhelma (obecnie Instytut Maxa Plancka) na wydziale fizjologii komórek w Berlinie. Badał metabolizm guzów nowotworowych i oddychanie komórkowe, szczególnie komórek nowotworowych. Poniżej znajdują się bezpośrednie cytaty wygłoszone przez dr Warburga podczas wykładów z medycyny:
Tkanki nowotworowe są kwaśne, natomiast zdrowe tkanki są alkaliczne. Woda rozdziela się na jony H + i OH-, jeśli istnieje nadmiar jonów H + to występuje odczyn kwaśny. Gdy istnieje nadmiar jonów OH-, to mamy do czynienia z odczynem zasadowym.
Otto Heinrich WarburgRezonans Schumanna na żywo
Ten i inne wykresy możesz sprawdzać regularnie w stanowimy.com
W swojej pracy „Metabolizm Nowotworów”, Warburg wykazał, że wszystkie formy nowotworowe charakteryzowane są przez dwa podstawowe warunki: kwasica oraz hipoksja (brak tlenu).
„Brak tlenu i występowanie kwasicy to dwie strony tego samego medalu: jeśli masz jedno, masz też drugie”
„Wszystkie zdrowe, normalne komórki bezwzględnie wymagają tlenu, ale komórki nowotworowe mogą żyć bez niego – Reguła, od której nie ma wyjątku”
„Jeśli by pozbawić komórkę 35% jej tlenu, to przez 48 godzin może zamienić się w komórkę nowotworową.”
Dla dr Warburga stało się jasne, że główną przyczyną raka jest niedobór tlenu, który tworzy kwaśny stan w organizmie człowieka. Dr Warburg odkrył również, że komórki nowotworowe są beztlenowe (nie oddychają tlenem) i nie mogą przetrwać w obecności dużej ilości tlenu, która jest obecna w alkalicznym organizmie.
Objawy zakwaszenia
Zakwaszenie ma swój udział w niemal wszystkich chorobach przewlekłych – albo wyzwalając objawy, albo będąc efektem uszkodzenia komórek. Poniżej wymienione są główne choroby i objawy spowodowane nadmiarem kwasów w organizmie.
Przewód pokarmowy
Ostre lub przewlekłe stany zapalne błony śluzowej żołądka, grzybica jelit, zaparcia, problemy trawienne gorycz lub kwas w ustach, obłożony język, uczucie pełności, wzdęcia, schorzenia pęcherzyka żółciowego.
Mięśnie – stawy
Dna moczanowa (kwas moczowy), bóle mięśni (kwas mlekowy), uszkodzenia dysków międzykręgowych, ostre i przewlekłe bóle kręgosłupa, osteoporoza, zapalenie stawów, reumatyzm.
Skóra – włosy – zęby
Wypadanie włosów, kruche paznokcie, próchnica, parodontoza, sucha skóra, neurodermitis, zakażenia grzybicze, trądzik u nastolatków i dorosłych, problemy z cerą, cellulitis.
Układ metaboliczny
Nadwaga, napady wilczego głodu, nagły głód słodyczy, cukrzyca, kamienie nerkowe, podwyższony poziom cholesterolu.
Układ sercowo-naczyniowy
Nadciśnienie, przedwczesne zwapnienie, choroby naczyń krwionośnych, nieprawidłowe ukrwienie rąk i nóg, zawroty głowy, migreny, zawał serca.
Cały organizm
Chroniczne bóle, depresja, bóle głowy i migreny, zaburzenia snu, problemy z koncentracją, zmniejszona wydolność organizmu, ogólne złe samopoczucie, niezdolność do radzenia sobie ze stresem, obniżenie popędu płciowego, przetrenowanie u sportowców, szybkie męczenie się, osłabienia bariery immunologicznej organizmu.
Drogi prowadzące do zakwaszenia:
Reakcje chemiczne i biologiczne w naszym ciele zachodzą głównie w środowisku wodnym.. W wodzie są rozpuszczone składniki odżywcze i elektrolity, podstawowy budulec przemiany materii. Płyny międzykomórkowe i wewnątrzkomórkowe w organizmie zapewniają ściśle określoną równowagę dynamiczną między kwasami a zasadami. Jest to warunek wstępny prawidłowego funkcjonowania organów.
W roztworach wodnych kwasy uwalniają jony wodorowe H+. Im więcej jest uwolnionych jonów H+, tym silniejszy jest kwas. Określa to tak zwana wartość pH, która jest tym niższa, im kwas jest silniejszy.
Zasady są związkami, które w roztworze wodnym uwalniają jony wodorotlenowe OH-. Jony OH- mają zdolność wiązania jonów H+, zobojętniając w ten sposób kwasy. Pozostający w roztworze nadmiar jonów wodorowych (H+) powoduje jego zakwaszenie.
Poniżej przedstawiono prawidłowe wartości pH niektórych płynów ustrojowych.
| Płyn Ustrojowy | pH |
| Sok żołądkowy | 2,5 |
| Mocz | 6,2 |
| Wydzielina pochwowa | 4,0 do 4,7 |
| Krew | 7,4 |
| Pęcherzyk żółciowy | 7,5 do 8,8 |
| Sok trzustkowy | 7,5 do 8,8 |
Nawet niewielkie odchylenia od normy powodują poważne zaburzenia procesów przemiany materii. Regulacja równowagi kwasowo-zasadowej jest zabezpieczona wewnętrznymi mechanizmami ustroju, którą zapewniają:
układy buforowe krwi i tkanek
nerki
płuca
Płuca i nerki czynnie eliminują z organizmu końcowe produkty przemiany materii, układy buforowe krwi neutralizują kwaśne produkty tej przemiany. Prawidłowe działanie tych mechanizmów ściśle zależy od prawidłowej czynności nerek i płuc, jak również od dostępności w pożywieniu składników mineralnych o oddziaływaniu zasadowym. Źródłem tych składników mogą być owoce, warzywa, kiełki, orzechy, ziarno. Zrównoważona dieta powinna składać się w 80 procentach z produktów zasadotwórczych, a tylko w 20 procentach z kwasotwórczych.
Wymieniając przyczyny zakwaszenia organizmu pominiemy czynniki natury biochemicznej, skupimy się natomiast na tych, które można przypisać naszemu stylowi życia.
Nagromadzenie kwasów może nastąpić jako efekt:
- Nadwagi i braku ćwiczeń fizycznych.
- Spożywania nadmiernej ilości białek zwierzęcych, węglowodanów, tłuszczu i cukru.
- Niedostatecznej ilości produktów alkalizujących w diecie (np. owoce, warzywa).
- Uzależnień od: alkoholu, nikotyny, kofeiny.
- Nadmiernej fermentacji jelitowej spowodowanej niewłaściwą dietą.
- Stosowania kuracji odchudzających.
- Przyjmowania zbyt małej ilości płynów.
- Stresu i szybkiego tempa życia.
- Skutków ubocznych niektórych leków.
- Nadmiernego wysiłku lub niewłaściwego treningu fizycznego.
- Uszkodzenia komórek spowodowanego niedoborem tlenu.
- Zaburzeń procesów wydzielania kwasów.
- Zatrucia (np. metalami ciężkimi).
- Chorób zakaźnych przebiegających z gorączką.
- Upośledzenia funkcji nerek.
- Chorób przemiany materii, takich jak cukrzyca i wiele innych.
Wystarczy jeden czynnik z powyższej niekompletnej listy, aby spowodować przesunięcie równowagi kwasowo-zasadowej w kierunku kwasów.
W naszym ciele nie ma organu, jednostki funkcjonalnej ani pojedynczych komórek, które nie mogłyby zostać uszkodzone lub nawet całkowicie zniszczone przez nadmiar kwasów.
Nasz styl życia i nawyki żywieniowe powodują jednak ciągłe zakwaszanie organizmu, które w końcu doprowadza do zużycia rezerw i do wyczerpania się systemów buforowych. Jeśli zakwaszenie przekracza pojemność buforową systemu, nadwyżka kwasów nie może być zneutralizowana i jest magazynowana w tkankach miękkich oraz stawach, w postaci bolesnych złogów, składających się głównie z soli wytrąconych z kwasów. Są one oznaką chronicznych zmian i przyczyną wielu skarg pacjentów.
Najlepszymi przykładami lokalnego nagromadzenia kwasów są:
- Bóle mięśni – gromadzenie się kwasu mlekowego w przeciążonych mięśniach
- Dna moczanowa – miejscowe gromadzenie się kwasu moczowego i jego kryształów w stawach
- Nadkwasota i zgaga – nadmiar kwasów żołądkowych, powodujących stany zapalne błony śluzowej żołądka
Jak można zdiagnozować zakwaszenie organizmu?
Szczególnie ważny dla oceny stopnia zakwaszenia organizmu jest stan tkanek łącznych. Na przykład z badania palpacyjnego tkanki łącznej na wysokości kości krzyżowej (twardość tkanek) można określić stopień zakwaszenia organizmu. Innymi objawami są kolor i stan skóry oraz kolor języka.
Pomiar wartości pH płynów ustrojowych nie odzwierciedla faktycznego stanu kwasowo-zasadowego całego organizmu człowieka. Pokazuje nam jedynie stan, jaki jest w danej chwili w danym płynie.
Typowymi objawami sugerującymi zakwaszenie organizmu są:
- Duży brzuch
- Obfita tkanka tłuszczowa
- Baryłkowaty kształt tułowia
- Cienkie nogi
- Sztywny kręgosłup
- Sztywna dynamika ciała
- Mało elastyczna, wiotka skóra
- Podpuchnięte oczy
- Przewlekły ból
Jak można temu zapobiec?
Jeśli przy pomocy specjalisty lub własnej diagnozy stwierdziliśmy nadmierne nagromadzenie kwasów w organizmie, należy zastosować się do kilku istotnych reguł, aby naprawić powstałe uszkodzenia i zapobiec dalszym:
Przyjmować wystarczające ilości płynów.
W zależności od wzrostu i masy ciała danej osoby niezbędne jest picie przeciętnie od 2,5 do 4 litrów czystej wody wysokiej jakości. Przynajmniej raz dziennie mocz powinien być prawie przezroczysty.
Zmienić dietę.
Należy spożywać jak najmniej mięsa wieprzowego, bardzo mało tłuszczu, niewiele cukru. Wymagane jest przestrzeganie regularnych pór posiłków. Jedzenie powinno być starannie rozgryzane w jamie ustnej. Wieczorem przed spaniem nie należy jeść owoców.
Należy unikać sodu (soli kuchennej). Nadmiar soli przyczynia się do rozwoju nadciśnienia tętniczego, uszkadza błonę śluzową żołądka, zwiększa także ryzyko udaru mózgu. Spożywamy jej za dużo, nawet 13-krotnie więcej w stosunku do zapotrzebowania. Szczelnie dużo „ukrytej soli” zawiera gotowa, wysoko przetworzona żywność, konserwy, wędliny, sosy i zupy w proszku.
Unikać nadmiernego spożycia alkoholu, nikotyny i kofeiny.
Zażywać dużo ruchu o umiarkowanym obciążeniu.
Unikać przeciążenia!! Lepiej iść na długi spacer niż na krótką przebieżkę. Ruch o umiarkowanym obciążeniu i świeże powietrze dostarczają płucom tlenu i zwiększają wydolność systemu buforowego krwi.
Zmniejszyć stres.
Doświadczenie pokazuje, że najważniejszym krokiem w leczeniu choroby jest usunięcie jej przyczyny. Wiele metod terapeutycznych zawodzi, ponieważ nie uwzględniają konieczności zobojętnienia nadmiaru kwasów. Przy już istniejących schorzeniach sama zmiana odżywiania jest niewystarczająca, żeby zneutralizować zakwaszenie tkanki. Dodatkowo należy systematycznie przyjmować substancje zasadowe takie jak Proszek Zasadowy według receptury doktora Auera.
Proszek Zasadowy doktora Auera dzięki odpowiednio dobranym składnikom przywraca i utrzymuje równowagę kwasowo-zasadową w organizmie.
Zakwaszenie jest groźne dla całego organizmu. W naszym ciele nie ma organu, jednostki funkcjonalnej ani pojedynczych komórek, które nie mogłyby zostać uszkodzone lub nawet całkowicie zniszczone przez nadmiar kwasów.
Mechanizm zakwaszenia jest następujący. Styl życia i nawyki żywieniowe zakwaszają w sposób ciągły organizmu, który broni się wykorzystując swoje systemy buforowe. Jeśli zakwaszenie przekracza pojemność buforową systemu, nadwyżka kwasów nie może być zneutralizowana i jest magazynowana w tkankach miękkich oraz stawach, w postaci bolesnych złogów, składających się głównie z soli wytrąconych z kwasów.
Uogólniając, można powiedzieć, że do produktów odkwaszających należą wszystkie warzywa i owoce, natomiast do zakwaszających pozostałe produkty spożywcze. Oznacza to, że aby dieta była odkwaszająca, musi obfitować w warzywa i owoce, które powinny pojawiać się w każdym posiłku i zawsze towarzyszyć nabiałowi, mięsu czy przetworom zbożowym. Dla określenia, czy dana żywność ma działanie kwasotwórcze czy zasadotwórcze, bardzo pomocny jest wskaźnik PRAL (Potential Renal Acid Load). Mówi on o zdolności produktów spożywczych do obciążania nerek kwasami. Uwzględnia zawartość białek i składników mineralnych w pożywieniu, ich biodostępność, produkty metabolizmu siarki i kwasy organiczne wydalane z moczem. PRAL podaje się w mEq na 100 g produktu. Wartości dodatnie świadczą o działaniu kwasotwórczym, a ujemne o zasadotwórczym. W celu utrzymania odpowiedniego pH moczu i zapobiegania zakwaszeniu organizmu, należy tak komponować posiłki, aby PRAL wynosił -10 – 60 mEq/dzień.
Tabela indeksu PRAL [mEq/100 g] produktów spożywczych
| Produkt | PRAL | Produkt | PRAL |
| Napoje | Tłuszcze i oleje | ||
| Sok jabłkowy niesłodzony | – 2,2 | Masło | 0,6 |
| Piwo jasne | 0,9 | Margaryna | – 0,5 |
| Sok marchwiowy | – 4,8 | Oliwa z oliwek | 0,0 |
| Coca-cola | 0,4 | Olej słonecznikowy | 0,0 |
| Kawa parzona | – 1,4 | Orzechy | |
| Zielona herbata | – 0,3 | Orzechy laskowe | – 2,8 |
| Sok z cytryny | – 2,5 | Orzeszki ziemne | 8,3 |
| Czerwone wino wytrawne | – 2,4 | Pistacje | 8,5 |
| Białe wino wytrawne | – 1,2 | Migdały | 4,3 |
| Woda mineralna | – 1,8 | Orzechy włoskie | 6,8 |
| Zboża i przetwory zbożowe | Rośliny strączkowe | ||
| Amarantus | 7,5 | Zielony groszek | – 3,1 |
| Jęczmień | 5,0 | Soczewica | 3,5 |
| Gryka | 3,7 | Fasola | 1,2 |
| Kukurydza | 3,8 | Mięso i przetwory mięsne | |
| Płatki kukurydziane | 6,0 | Wołowina | 7,8 |
| Proso | 8,6 | Cielęcina | 7,6 |
| Płatki owsiane | 10,7 | Kurczak | 8,7 |
| Ryż brązowy | 12,5 | Kaczka | 4,1 |
| Ryż biały | 4,6 | Indyk | 9,9 |
| Ryż biały gotowany | 1,7 | Wieprzowina | 7,9 |
| Mąka ryżowa | 4,4 | Kiełbasa wieprzowa | 7,0 |
| Mąka ryżowa pełnoziarnista | 5,9 | Frankfurterki | 6,7 |
| Mąka pszenna | 6,9 | Salami | 11,6 |
| Mąka pszenna pełnoziarnista | 8,2 | Mleko, nabiał i jajka | |
| Makaron spaghetti | 6,5 | Maślanka | 0,5 |
| Chleb pszenny biały | 3,7 | Camembert | 14,6 |
| Chleb pszenny razowy | 1,8 | Serek wiejski | 8,7 |
| Wafle ryżowe | 3,3 | Ser Edam | 19,4 |
| Chleb czystoziarnisty | 7,2 | Jajko kurze | 8,2 |
| Ryby i owoce morza | Kefir | 0,0 | |
| Dorsz | 7,1 | Mleko | 1,1 |
| Halibut | 7,8 | Parmezan | 34,2 |
| Śledź | 7,0 | Jogurt naturalny | 1,5 |
| Małże | 15,3 | Zioła i ocet | |
| Krewetki | 15,5 | Ocet jabłkowy | – 2,3 |
| Łosoś | 9,4 | Ocet biały balsamiczny | – 1,6 |
| Sardynki w oleju | 13,5 | Bazylia | – 7,3 |
| Sola | 7,4 | Pietruszka | – 12,0 |
| Słodycze | Warzywa | ||
| Gorzka czekolada | 0,4 | Szparagi | – 0,4 |
| Mleczna czekolada | 2,4 | Brokuły | – 1,2 |
| Miód | – 0,3 | Brukselka | – 4,5 |
| Lody waniliowe | 0,6 | Marchew | – 4,9 |
| Sorbet owocowy | – 0,6 | Kalafior | – 4,0 |
| Cukier brązowy | – 1,2 | Seler | – 5,2 |
| Cukier biały | 0,0 | Cykoria | – 2,0 |
| Owoce | Ogórek | – 0,8 | |
| Jabłka | – 2,2 | Bakłażan | – 3,4 |
| Morele | – 4,8 | Fenkuł | – 7,9 |
| Banan | – 5,5 | Czosnek | – 1,7 |
| Czarna porzeczka | – 6,5 | Jarmuż | – 7,8 |
| Wiśnie | – 3,6 | Sałata | – 2,5 |
| Grejpfrut | – 3,5 | Pieczarki | – 1,4 |
| Figi suszone | – 18,1 | Cebula | – 1,5 |
| Winogrona | – 3,9 | Papryka | – 1,4 |
| Kiwi | – 4,1 | Ziemniaki | – 4,0 |
| Cytryna | – 2,6 | Rzodkiewka | – 3,7 |
| Pomarańcza | – 2,7 | Rukola | – 7,5 |
| Gruszka | – 2,9 | Szpinak | – 14,0 |
| Ananas | – 2,7 | Pomidor | – 3,1 |
| Rodzynki | – 21,0 | Cukinia | – 4,6 |
| Truskawki | – 2,2 | Por | – 1,8 |
| Arbuz | – 1,9 | Kapusta kiszona | – 3,0 |
Nadmiar kwasów a dolegliwości reumatyczne
Nadmiar kwasów ma udział w zasadzie niemal we wszystkich chorobach przewlekłych albo wyzwalając objawy, albo będąc efektem uszkodzenia komórek.
Szczególnie ważną rolę odgrywa przy wszystkich schorzeniach reumatoidalnych. Odłożone w tkance łącznej kwasy, niezależnie od innych czynników, uszkadzają kości i chrząstki stawowe
Od zakwaszenia bierze początek większość zależnych od przemiany materii schorzeń kości, stawów i dyskopatii!
Złogi soli różnych kwasów są wyraźne zwłaszcza w mięśniach górnej części pleców i szyi, a także w okolicach kości krzyżowej. Można tam z łatwością wyczuć „guzki”.
W wyniku niewłaściwej diety (zwykle po obfitym jedzeniu i piciu) wiele osób natychmiast odczuwa dolegliwości w dolnej części pleców lub różnych stawach. Często połączenie nadwagi, nadmiaru kwasów i chorób stawów tworzy jednostkę chorobową, która jest olbrzymim obciążeniem dla organizmu.
Najbardziej drastycznym przykładem jest ostry atak dny, przy którym następuje gromadzenie się kwasu moczowego, najczęściej w stawach dużego palca stopy. Kwas powoduje ostry stan zapalny. Każdy chory na dnę otrzymuje leki łagodzące ból. Nadmiar kwasów, który jest rzeczywistą przyczyną schorzenia, nie jest jednak neutralizowany.
Zlikwidowanie nagromadzonych w organizmie złogów wymaga czasu. W takich przypadkach odkwaszanie trzeba przeprowadzać bardzo długo. Sukces terapii jest widoczny wówczas, gdy chory potrzebuje coraz mniej leków przeciwreumatycznych.
Zaleca się również stosowanie diety niskosodowej i niskobiałkowej.
